danisman
Consultant
- Kayıt
- 27 Nisan 2009
- Mesaj
- 1.504
- Tepki
- 30
Hayatınızın anlamı nedir biliyor musunuz?
Paylaşım…
Mesela, ekmeğini paylaşmak, suyunu paylaşmak, günü paylaşmak ama bunları isteyerek, yürekten paylaşmak, mecburi paylaşımlarımız da var hayatta, havayı mecburen paylaşıyoruz mesela, peki bu paylaşımdan şikâyetçi olanımız var mı, aramızda?
Demek ki, paylaşımdan şikâyetçi olunmuyor aslında, şimdi diyeceksiniz ki, onu mecburen paylaşıyoruz! O zaman, aklıma şu geliyor benim, insanoğlu dediğimiz varlığa bazı mecburiyetler getirilse, daha mı, mutlu olurdu acaba? Yani bir kanun olsaydı, sen birisini mecburen sevecek, onun her haline de katlanacaksın, katlanmazsan, cezası idam olacak!
Sonuç ne olurdu, merak ediyorum…
Herkes ne kadar da muhtaç aslında sevmeye, sevilmeye ama gel gör ki, sevgi akıl oyunlarına yenilir olmuş günümüzde. Sözde, çok çalışan aklımız, sevgilerimizin önüne geçivermiş şimdilerde, hepimiz birer sevgi budalası olarak yaşamaktayız, bunu kendisine itiraf edebilen kaç kişi var içimizde?
Laf sırası geldi mi, sevgi konusunda mangalda kül bırakmayan birer “sevgi fukarasıyız” bunu kabul edersiniz veya etmezsiniz, orasını ben bilmem, ben ayakları, yüreği titrese de, bu doğruyu haykıracak kadar hayattayım! Hayat dediğimiz bu karmaşık görünen ama aslında son derece basit yaşam biçimini, kendimiz zorlaştırıyoruz, belki birçoğumuz bunu da, itiraf edemez kendisine, ben bunu da itiraf edebiliyorum...
Zamanın çarkları arasında yok olup gitmekten, son anda kurtardım kendimi, şimdi bir kahramanmış gibi davranıyorum aynadaki görüntüme, keyifli de oluyor, siz de deneyin! Yitip giden zamanın ve hatıraların değerini iyi biliyorum, sıkı sıkıya sahip çıkıyorum her birine, yaşanan anların…
Hayatı sürekli paylaşıyoruz, severek, isteyerek veya istemeyerek, sorun paylaşmaksa eğer, evet paylaşıyoruz. Kimisi paylaşıyor sonuna kadar, kimisi uzaktan seyrediyor, kimisi hep arkasında dururken, kimisi yanında oluyor, en sonunda bir an geliyor, perde kapanıyor, işte o zaman çok önemli, perdenin arkasında kalandan daha çok izleyici koltuğunda olanlar yapar geleceğin ve geçmişin muhasebesini!
Siz neredesiniz, sahnede mi, izleyici koltuğunda mı?
Ozan Muhammet CANDAN
grafikerler.org
Paylaşım…
Mesela, ekmeğini paylaşmak, suyunu paylaşmak, günü paylaşmak ama bunları isteyerek, yürekten paylaşmak, mecburi paylaşımlarımız da var hayatta, havayı mecburen paylaşıyoruz mesela, peki bu paylaşımdan şikâyetçi olanımız var mı, aramızda?
Demek ki, paylaşımdan şikâyetçi olunmuyor aslında, şimdi diyeceksiniz ki, onu mecburen paylaşıyoruz! O zaman, aklıma şu geliyor benim, insanoğlu dediğimiz varlığa bazı mecburiyetler getirilse, daha mı, mutlu olurdu acaba? Yani bir kanun olsaydı, sen birisini mecburen sevecek, onun her haline de katlanacaksın, katlanmazsan, cezası idam olacak!
Sonuç ne olurdu, merak ediyorum…
Herkes ne kadar da muhtaç aslında sevmeye, sevilmeye ama gel gör ki, sevgi akıl oyunlarına yenilir olmuş günümüzde. Sözde, çok çalışan aklımız, sevgilerimizin önüne geçivermiş şimdilerde, hepimiz birer sevgi budalası olarak yaşamaktayız, bunu kendisine itiraf edebilen kaç kişi var içimizde?
Laf sırası geldi mi, sevgi konusunda mangalda kül bırakmayan birer “sevgi fukarasıyız” bunu kabul edersiniz veya etmezsiniz, orasını ben bilmem, ben ayakları, yüreği titrese de, bu doğruyu haykıracak kadar hayattayım! Hayat dediğimiz bu karmaşık görünen ama aslında son derece basit yaşam biçimini, kendimiz zorlaştırıyoruz, belki birçoğumuz bunu da, itiraf edemez kendisine, ben bunu da itiraf edebiliyorum...
Zamanın çarkları arasında yok olup gitmekten, son anda kurtardım kendimi, şimdi bir kahramanmış gibi davranıyorum aynadaki görüntüme, keyifli de oluyor, siz de deneyin! Yitip giden zamanın ve hatıraların değerini iyi biliyorum, sıkı sıkıya sahip çıkıyorum her birine, yaşanan anların…
Hayatı sürekli paylaşıyoruz, severek, isteyerek veya istemeyerek, sorun paylaşmaksa eğer, evet paylaşıyoruz. Kimisi paylaşıyor sonuna kadar, kimisi uzaktan seyrediyor, kimisi hep arkasında dururken, kimisi yanında oluyor, en sonunda bir an geliyor, perde kapanıyor, işte o zaman çok önemli, perdenin arkasında kalandan daha çok izleyici koltuğunda olanlar yapar geleceğin ve geçmişin muhasebesini!
Siz neredesiniz, sahnede mi, izleyici koltuğunda mı?
Ozan Muhammet CANDAN
grafikerler.org
