İlyas ATMACA
Üye
- Kayıt
- 25 Haziran 2012
- Mesaj
- 133
- Tepki
- 19
Sen uzak kaldın diye hiç bahar yüzü görmedim anne
Hep mart ayında kaldım,
Hep yüreğim, günlerim yanmakta
Hiç uçuramadım bana aldığın mavi uçurtmayı
Uçurtmam kopacak diye korktum anne
Kopmasaydı ellerim avuçlarından
Ne olurdu sanki kopmasaydım sıcacık bağrından
Kopup düştüm mayın kılıklı insanlar arasına
Bir türlü kurtaramadım kendimi şu dikenli, şu mayınlı tarlalardan
Hayatım hep dikenli teller arasında geçecek sanki
Sen uzak kaldın ya, dikenler hep battı yüreğime
Bu ne biçim yara, bu ne tür bir acıdır anne
Öyle bir acı veriyor ki dikenler bana
Hala uçları yüreğim de, hala uçları kanamakta ,
Hiç uçuramadım uçurtmamı anne
Korkuyordum rüzgardan korkuyordum tellerden ağaçlardan
Takılıp gidecek diye uçurtmam, korkuyorum yüksek rakımlardan
Sen yoksun ya yanımda korkuyorum çıkmaz sokaklardan
Şimdi bakmak var aklımda, aklım takılmış bakışlarına
Ne kadar büyüsem de, daha dünkü çocuğum bakışlarında
İki satır yazdım diye iki saat ağlamak geliyor içimden
Sonra tutuyorum kendim, kendi ellerimden
Bir gün gelecek kavuşmak, bir gün gelecek kapımıza
Sen elleri emek kokan sen hayatımda en büyük en ulu mana
Bu sana yazdıklarımı sakın babam okumasın, görmesin
Sonra söylenmeye başlar
Başka işin yok mu ? diye başlayıp gün boyu sitem etmesin
Aslında babam da sever benim bu ruh halimi
Lakin hep kıskandı, kıskandı da belli etmedi
Hep kıskandı seni daha çok sevmemi
Hani küçükken hep kızdırırdım seni
Keşke her gün ayağının altına alsaydın beni
Çünkü hep merak ettim ayaklarının altındaki cenneti
Tutamıyorum kendimi sen gelince aklıma
Aklım çığrığından çıkıyor hiç varamıyorum farkına
Hep yazmak konuşmak koşmak geliyor içimden sana doğru
Doğru olan anneleri üzmemek imiş kalbim hep bunun farkında
Tüm anneler iyidir derler ben hiç inanmıyorum buna
Herkes anne diye yutkunup hıçkırıklara boğulsa da
Kimsenin hiç bir hali, hiç bir güzelliği benzemez sana
Sen gecelerime yıldız, günlerime güneş olmuşsun
Hiç bir tabiat olayı varamadı bunun farkına
Benzemesin kimse sana, benzemez hiç bir bakış bakışlarına
Anne sen benim yaşama dair tüm mutluluklarım
Sensiz mutlu olmak haram olsun,
Sensiz kezzap olsun hayat hep ayrı tuttuğun oğlun için
Hep sen ol düşümde sen ol hayalimde sen ol yanımda
Seni çok mu ? çok seviyorum her halin kalsın aklımda
Aklımdan kalbime akıp giden sensin
Kanım kıskansın seni her kalp atışımda
Sen içime akan tabiatım sen annem
Bu mısralar seni her zaman daha da çok seven oğlundan ...
İlyas ATMACA
Hep mart ayında kaldım,
Hep yüreğim, günlerim yanmakta
Hiç uçuramadım bana aldığın mavi uçurtmayı
Uçurtmam kopacak diye korktum anne
Kopmasaydı ellerim avuçlarından
Ne olurdu sanki kopmasaydım sıcacık bağrından
Kopup düştüm mayın kılıklı insanlar arasına
Bir türlü kurtaramadım kendimi şu dikenli, şu mayınlı tarlalardan
Hayatım hep dikenli teller arasında geçecek sanki
Sen uzak kaldın ya, dikenler hep battı yüreğime
Bu ne biçim yara, bu ne tür bir acıdır anne
Öyle bir acı veriyor ki dikenler bana
Hala uçları yüreğim de, hala uçları kanamakta ,
Hiç uçuramadım uçurtmamı anne
Korkuyordum rüzgardan korkuyordum tellerden ağaçlardan
Takılıp gidecek diye uçurtmam, korkuyorum yüksek rakımlardan
Sen yoksun ya yanımda korkuyorum çıkmaz sokaklardan
Şimdi bakmak var aklımda, aklım takılmış bakışlarına
Ne kadar büyüsem de, daha dünkü çocuğum bakışlarında
İki satır yazdım diye iki saat ağlamak geliyor içimden
Sonra tutuyorum kendim, kendi ellerimden
Bir gün gelecek kavuşmak, bir gün gelecek kapımıza
Sen elleri emek kokan sen hayatımda en büyük en ulu mana
Bu sana yazdıklarımı sakın babam okumasın, görmesin
Sonra söylenmeye başlar
Başka işin yok mu ? diye başlayıp gün boyu sitem etmesin
Aslında babam da sever benim bu ruh halimi
Lakin hep kıskandı, kıskandı da belli etmedi
Hep kıskandı seni daha çok sevmemi
Hani küçükken hep kızdırırdım seni
Keşke her gün ayağının altına alsaydın beni
Çünkü hep merak ettim ayaklarının altındaki cenneti
Tutamıyorum kendimi sen gelince aklıma
Aklım çığrığından çıkıyor hiç varamıyorum farkına
Hep yazmak konuşmak koşmak geliyor içimden sana doğru
Doğru olan anneleri üzmemek imiş kalbim hep bunun farkında
Tüm anneler iyidir derler ben hiç inanmıyorum buna
Herkes anne diye yutkunup hıçkırıklara boğulsa da
Kimsenin hiç bir hali, hiç bir güzelliği benzemez sana
Sen gecelerime yıldız, günlerime güneş olmuşsun
Hiç bir tabiat olayı varamadı bunun farkına
Benzemesin kimse sana, benzemez hiç bir bakış bakışlarına
Anne sen benim yaşama dair tüm mutluluklarım
Sensiz mutlu olmak haram olsun,
Sensiz kezzap olsun hayat hep ayrı tuttuğun oğlun için
Hep sen ol düşümde sen ol hayalimde sen ol yanımda
Seni çok mu ? çok seviyorum her halin kalsın aklımda
Aklımdan kalbime akıp giden sensin
Kanım kıskansın seni her kalp atışımda
Sen içime akan tabiatım sen annem
Bu mısralar seni her zaman daha da çok seven oğlundan ...
İlyas ATMACA
