- Kayıt
- 19 Aralık 2011
- Mesaj
- 1.154
- Tepki
- 164
Üniversiteye giderken babamın bana okuttuğu şiirdi... Buyurun siz de okuyun..
Bak Oğul
Bak oğul, ömrünce nasihatımdır sana,
kulağın aç, dinle beni.
Bak oğul, cahil ile dost olma,
ilim bilmez, İrfan bilmez,
söz bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, saygısızla dost olma,
usul bilmez, adap bilmez,
sınır bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, aç gözlü ile dost olma,
ikram bilmez, kayde bilmez,
doymak bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, görgüsüzle dost olma,
yol bilmez, yordam bilmez,
kayde bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, kibirliyle dost olma,
hal bilmez, ahval bilmez,
gönül bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, ukalayla dost olma,
çok konuşur, boş konuşur,
kem konuşur, üzülürsün.
Bak oğul, namertle dost olma,
Mertlik bilmez, yürek bilmez,
dost bilmez, üzülürsün.
Bak oğul, sen seni bil, yeter sana!
- İlim bil, irfan bil, söz bil,
- İkram bil, kayde bil, doyum bil,
- Usul bil, adap bil, sınır bil,
- Yol bil, yordam bil, kayde bil,
- Hal bil, ahval bil, gönül bil,
- Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma,
- Mert ol, yürek ol, dost, ömrünce yeter sana!
Şair: Şebap Teker (02.07.2006)
