İlyas ATMACA
Üye
- Kayıt
- 25 Haziran 2012
- Mesaj
- 133
- Tepki
- 19
Yeni bir eylül grisi hayatımda
yaz ateşi ile ısınmamış ocağım
ne renkli bir isimlik var kapım da
ne de isimlik asacağım bir kapım aslında
yolun yarısına gelemedim belki
yaşım yirmi beş eylül grisi
oysa üstat ne güzel anlatıyordu
otuz beşin de yolu yarılayan kişiliği
hiç yaz aşkım olmadı eylül başların da
kusurlarımı görüyordum, aynada ki bakışlarımda
iyi de kusursuz insan yok ki şu köhne dünyada
bu yüzden olsa gerek
adım geçmedi
kimsenin roman olan hayatında
gri yüzümden olsa gerek
bir bahar grisi oluyorum aşklarımın bakışlarında
benim de bir fiziğim var
kimyam arap saçı olsa da
aşk meteorolojisine uymak istiyorum
sıcacık çayıma yalnızlığın soğukları
yağsın isterdim yağsın ara sıra
düşlerimde sonbahar hiç eksilmedi
kalbim de soğukların verdiği bir çatlaklık
saçlarım bir gazel dökülmesi
yüreğime buz kesilmiş eylül grisi
gri bir eylül ile
uçurtma zamanı gelmiş şehrin yamaçlarına
özgürlüğü kısıtlı güvercin kanatları arasında
hep özgür kalsınlar diye hiç beslemedim
hiç ekmek kırıntısı bırakmadım ne balkon
ne de eylül grisi ile süslenen çatıma
hep renkli bir uçurtma isterdim çocukluğum da
gençliğim gri bir baharı andırsa da
rengarenk olmasını isterdim
bu eylül grisini kıskandırırcasına
hep istedim olmadı, belki
olsun şairin dediği gibi,
istemekte güzel değil mi ?
İlyas ATMACA
yaz ateşi ile ısınmamış ocağım
ne renkli bir isimlik var kapım da
ne de isimlik asacağım bir kapım aslında
yolun yarısına gelemedim belki
yaşım yirmi beş eylül grisi
oysa üstat ne güzel anlatıyordu
otuz beşin de yolu yarılayan kişiliği
hiç yaz aşkım olmadı eylül başların da
kusurlarımı görüyordum, aynada ki bakışlarımda
iyi de kusursuz insan yok ki şu köhne dünyada
bu yüzden olsa gerek
adım geçmedi
kimsenin roman olan hayatında
gri yüzümden olsa gerek
bir bahar grisi oluyorum aşklarımın bakışlarında
benim de bir fiziğim var
kimyam arap saçı olsa da
aşk meteorolojisine uymak istiyorum
sıcacık çayıma yalnızlığın soğukları
yağsın isterdim yağsın ara sıra
düşlerimde sonbahar hiç eksilmedi
kalbim de soğukların verdiği bir çatlaklık
saçlarım bir gazel dökülmesi
yüreğime buz kesilmiş eylül grisi
gri bir eylül ile
uçurtma zamanı gelmiş şehrin yamaçlarına
özgürlüğü kısıtlı güvercin kanatları arasında
hep özgür kalsınlar diye hiç beslemedim
hiç ekmek kırıntısı bırakmadım ne balkon
ne de eylül grisi ile süslenen çatıma
hep renkli bir uçurtma isterdim çocukluğum da
gençliğim gri bir baharı andırsa da
rengarenk olmasını isterdim
bu eylül grisini kıskandırırcasına
hep istedim olmadı, belki
olsun şairin dediği gibi,
istemekte güzel değil mi ?
İlyas ATMACA