Ön yargı...

[Murat Vardar]

Uzaklarda köyün birinde,
kocası, çocuğu doğmadan önce ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın varmış.
Kendisine arkadaş olması açısından dağda yaralı olarak bulduğu ve sonrasında
iyileştirdiği bir gelinciği evinde beslemeye başlar.
Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz.
Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır gördüğü ilgi ve sevgi karşısında.


Birkaç ay sonra kadının çocuğu doğar.
Tek başına bütün zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır.
Günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına da olsa,
evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır.
Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır.


Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir.
Gelinciğin kanlı ağzını görür.
Anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı.
Tam o sırada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur.
Anne odaya yönelir.
Ve odada beşiği,
beşiğin içindeki bebeği,
Ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür.


Einstein’in söylediği rivayet edilen, bir söz vardır;


" İnsanlardaki ön yargıyı parçalamak, benim atomu parçalamamdan çok daha zor "