sana yazmamalıydım belki !

[Hatice Ceylan]

​

sana yazmamalıydım belki

kimbilir...sende kendince haklıydın...
doğrular vardı bana yanlış olan ,
seni güldüren beni ağlatan..
bana özlem sana bıkkınlık olan yazmamalıydım belki...
sen herkesten farklısın diye düşünüyordum...
farkında farklılık olup dökülmemeliydi cümlelere...
eksik kalan yanlarımı senin tamamladığını düşünüyordum
bazen...efkarım....bazen...gözyaşım...
bazen...tebessüm...bazen de...neşem...
en güzel olanda beni anladığını anlamaktı...anlatmadan...
sevgilim de değildin...kardeşimde...sorma neydin bilmiyorum...
bana..sanki hayatıma girdiğimde tamamlandı eksiklerim...
sen varken ne bir sevgili ne de ne bir başka birşey istemiyordum...
yokluklarımı varlığın tamamlamıştı...sen yokken kramplar girmiyordu mideme..kemirmiyordu..tümör beynimi...
gecelerde bir o kadar güzeldi...aşk tadında duvarları okuyordum...
karanlık gecenin aydınlığı...sessizliğide sendin san ki...bana güçtün...bilmediğim...tanımadığım..bir güç....
ağlarken bile beni kahkahalara boğuyordun beni...
neydi bilmiyorum ama ...güven veriyordun bana....
ayrıcalığın neydi....aslında sana yazmamalıydım dıyorum...
hep sen farklısın çünkü....
bilirsin beni....yalanda yok....selamda:..kızdın mı bilirsin eyvallahtır....diyeceğim....
yok olduğum hayata tekrar bağlamıştın beni...
korkuyordum ama söylemekten...alışıp ta kaybetmekten...
nasılda korktuğum başıma geldi....
bak gülüyor insanlar bana yine..................
yine gözyaşlarım....
gecenin sessizliği....
karanlığı...
duvarlar çöküyor bedenime...yine eskisi gibi....oldu herşey....
dayanmaz diyorum...incinen kalbim...bir daha kaybetmeye...
alışkanlıktın bana..yıldızlar gibi..su gibi....ekmek....gibi....
adını koyamadığım duygularım gibi.....
offff offff
keşkeler istemezken keşkeler aldı yüreğimi...
keşke alışmasaydım...alışıpta....alıştıklarımla gün gün erimeseydim...
sende herkes gibi....
vurdun.......
yıktınn....
yaktın....
ateş ettin küle dönmeyen,sana yazmak istememiştim sen farklısın diye.....sakıncası yok artık yazmamın...
bir kelime yokken ....dizildi kelimeler ard arda....
ama bıkkın.....ama yorgun....sadece benim adını koyamadığım sevdam....ardında mahkum olduğum..acılarım....
sen ve senin gibilerle idam ettiğim yüreğim..​