Şemsiye

Kayıt
25 Haziran 2012
Mesaj
133
Tepki
19
İstanbul sokakları buz kesmiş
Yedi tepede tatlı bir kar süzülmekte
Küçük bedeni üşüdüğü için,
Kar güzel görünmüyor küçücük bir yetime

Gözlerinden düşen yaşlı sarkıtlar acı çektirir bedenine
Soğuk havalar ellerinin hacmini değiştirir
Hacim böyle olunca, Newton ağır geliyor kalemsiz birine
Çok ağır bir sancı ile sıkışmış
Açılmaz artık içeride sıkışan şemsiye

Güzel bir çocukla dalga geçenler çevremde
Çevrem de deveyi diken
insanı öpen denilmekte
Bak ya atasözleri bile artık kapandı içimiz de
Ne yaparsın artık açılmaz
Açılmaz içeride kapanmıştır şemsiye

Öyle bir toplum olmuş ki halkım
Kişi mirası ile dans ettiriyor sevdiklerine
Olumlu hayat bırakan da var
Fakirin mirası, uyruğunda kalan şemsiye

Yağmur yağsa bile umursamazlar
Basıp giderler son model mercedes'le
Aracın içinde yolculuk
Güvenli bir şekilde zengin dolaşıyor caddelerde

Fakir dolanıyor elin de kağıt mendil
Yağmurlukla ekmek arasına sıkışmış bedeni ile
Uğraşır çıkmaz sokakta yoktur döneceği bir köşe
Çıkmaz artık çoktan çıkmaza sıkışmıştır şemsiye

Bu yazılanları bir kaç göz görür belki
Kim bilir belki bu şiir kapalı kalır sahifeler de
İçimden gelenler bir bir dökülmekte yerlere
Belki okunur belki olur nafile
Yalnız ve sıkıntılı bir hayatın var ise
Kusura bakma arkadaş açılmaz g..e giren şemsiye

İlyas ATMACA
 
Yukarı Alt