- Kayıt
- 3 Nisan 2008
- Mesaj
- 2.630
- Tepki
- 89
Bir gün bahçe sahibi komşusuna bir tabak kayısı götürmüş. Komşusu sevinip teşekkür edince madem kayısı götürmem komşumun hoşuna gitti, yine götüreyim demiş. Bu kez daha çok kayısı götürmüş. İnsanlar bize küçük bile olsa bir şey verdikleri zaman çok sevinir, teşekkür ederiz değil mi? Ne de olsa minnettarlığın meyvesidir teşekkürler.
Peki ne yapmalıyız?Hayatımızdaki kişileri şöyle bir gözden geçirelim; teşekkür etmeyi unuttuğumuz, teşekkür etmekte cimrilik ettiğimiz kimseleri. Örneğin ailemiz,dostlarımız,iş arkadaşlarımız... Hepsi ile de bugüne kadar bir sürü maddi manevi alışverişte bulunduk.Onlar hayatımıza anlam kazandıran, bize neden yaşadığımızı hissettiren kişilerdir. Peki bu değerli insanlara kaç kere teşekkür etme fırsatını yakalayıp da teşekkür edemedik. Bir düşünelim...
İçlerinden herhangi birisi bize suyumuzu getirmiş, kumandayı uzatmış, sevgilimizden ayrıldığımızda bizimle kalıp hiç usanmadan bizi teselli etmiş olabilir. Patronumuzla yaşadığımız problemimizde bize yardımcı olan mesai arkadaşımıza, son günlerde bizim için önemli bir şey yapmamış olsalar bile dünyaya gelmemize neden olan anne ve babamıza, her zaman gittiğimiz kebabına bayıldığımız restorandaki şefe tüm içtenliğimizle hiç teşekkür edebildik mi ?
Aslında hepimiz bu iki kelimenin açlığını çekiyoruz. Olumsuz düşünceler bazen bir anda beynimizi dağıtabilir. Böyle olunca da bazı güzel duygularımız farkında olmadan bizi terk edebilir.Şükür ,minnet gibi...İçimizdeki sevginin yaşama hevesinin yerini mutsuzluk,ümitsizlik alabilir.Bu mucizevi kelimenin en güzel tarafı hayatımızın olumlu anlarına yayılmış olmasıdır.Kaliteli ilişkiler iyi dostluklar kurabilmemizin en etkileyici yöntemi bizim için yapılan her şeye teşekkür edebilmektir .Küçük bir iyilik için teşekkür edemiyorsak neden bize büyük bir iyilik yapılsın ki ?Teşekkür ederim diyebilme becerisi çok önemlidir.Verin, alacaksınız.
New NLP’ye göre önce istekli ve yapay olarak rolünüzü aldığınızda yavaş yavaş o olmaya başlarsınız.
Günde en az bir kez teşekkür edeceğimiz kişileri düşünüp kısa bir telefon görüşmesi yapabiliriz ya da yanı başımızda olan kişiye içten bir gülümse ile yanımızda olduğu,günü bizimle paylaştığı için teşekkür edebiliriz. Belki ilk zamanlar düşünerek sergileyeceğimiz bu davranışlar bir süre için yapay olabilir. İlerleyen zamanlarda ise teşekkür edeyim mi ,etmeyeyim diye düşünmeden doğal teşekkürler etmeyi öğrenebileceğiz. Buna şüpheniz olmasın. Seni Seviyorum, Lütfen ,Teşekkür ederim. Bu sözcükler iyi yetiştirilmiş olduğumuzun göstergesidir. Evet ben de Sizi Seviyorum, Lütfen okuyun ve Teşekkür ederim. Çok da zor olmasa gerek öyle değil mi?Böylece yaşantımızın nasıl da anlam kazandığını görebiliriz.
Acılarım oldu herkes gibi elbet
Herkese kısmet olmayan sevinçlerim
Unutmayı da göze aldım evet
Hayat sana teşekkür ederim.
Sezen Aksu
Unutmayalım; hayat yaşadığımızı fark ettiğimiz an başlar.
Peki ne yapmalıyız?Hayatımızdaki kişileri şöyle bir gözden geçirelim; teşekkür etmeyi unuttuğumuz, teşekkür etmekte cimrilik ettiğimiz kimseleri. Örneğin ailemiz,dostlarımız,iş arkadaşlarımız... Hepsi ile de bugüne kadar bir sürü maddi manevi alışverişte bulunduk.Onlar hayatımıza anlam kazandıran, bize neden yaşadığımızı hissettiren kişilerdir. Peki bu değerli insanlara kaç kere teşekkür etme fırsatını yakalayıp da teşekkür edemedik. Bir düşünelim...
İçlerinden herhangi birisi bize suyumuzu getirmiş, kumandayı uzatmış, sevgilimizden ayrıldığımızda bizimle kalıp hiç usanmadan bizi teselli etmiş olabilir. Patronumuzla yaşadığımız problemimizde bize yardımcı olan mesai arkadaşımıza, son günlerde bizim için önemli bir şey yapmamış olsalar bile dünyaya gelmemize neden olan anne ve babamıza, her zaman gittiğimiz kebabına bayıldığımız restorandaki şefe tüm içtenliğimizle hiç teşekkür edebildik mi ?
Aslında hepimiz bu iki kelimenin açlığını çekiyoruz. Olumsuz düşünceler bazen bir anda beynimizi dağıtabilir. Böyle olunca da bazı güzel duygularımız farkında olmadan bizi terk edebilir.Şükür ,minnet gibi...İçimizdeki sevginin yaşama hevesinin yerini mutsuzluk,ümitsizlik alabilir.Bu mucizevi kelimenin en güzel tarafı hayatımızın olumlu anlarına yayılmış olmasıdır.Kaliteli ilişkiler iyi dostluklar kurabilmemizin en etkileyici yöntemi bizim için yapılan her şeye teşekkür edebilmektir .Küçük bir iyilik için teşekkür edemiyorsak neden bize büyük bir iyilik yapılsın ki ?Teşekkür ederim diyebilme becerisi çok önemlidir.Verin, alacaksınız.
New NLP’ye göre önce istekli ve yapay olarak rolünüzü aldığınızda yavaş yavaş o olmaya başlarsınız.
Günde en az bir kez teşekkür edeceğimiz kişileri düşünüp kısa bir telefon görüşmesi yapabiliriz ya da yanı başımızda olan kişiye içten bir gülümse ile yanımızda olduğu,günü bizimle paylaştığı için teşekkür edebiliriz. Belki ilk zamanlar düşünerek sergileyeceğimiz bu davranışlar bir süre için yapay olabilir. İlerleyen zamanlarda ise teşekkür edeyim mi ,etmeyeyim diye düşünmeden doğal teşekkürler etmeyi öğrenebileceğiz. Buna şüpheniz olmasın. Seni Seviyorum, Lütfen ,Teşekkür ederim. Bu sözcükler iyi yetiştirilmiş olduğumuzun göstergesidir. Evet ben de Sizi Seviyorum, Lütfen okuyun ve Teşekkür ederim. Çok da zor olmasa gerek öyle değil mi?Böylece yaşantımızın nasıl da anlam kazandığını görebiliriz.
Acılarım oldu herkes gibi elbet
Herkese kısmet olmayan sevinçlerim
Unutmayı da göze aldım evet
Hayat sana teşekkür ederim.
Sezen Aksu
Unutmayalım; hayat yaşadığımızı fark ettiğimiz an başlar.
Alıntı
Selma Torun
Selma Torun
sagolun
