Yorma kendini

[İlyas ATMACA]

Soluksuz bir hayat yaşamak istiyorsun,
Martıların göz yaşları kadar esrarengiz,
Gerilla taktiği kadar karmaşık kuşatma olsun kalbine,

Giriş çıkışların olmadığı bir hayat,
Bir tek yangın çıkışı olsun kalbinde
Giren ya yanmalı tamamen
Ya da kalbini yakmalı elleriyle,

Tanışmak istemediğin sevgilin olsun,
Kusurları , hayalleri olsun
Gün ortası düşlesin adımlarının sesini,
Beklesin tanımaya ramak kalan hislerini,

Herkesi tanı sevgili
Bir tek tanıma beni

Çünkü Ben
Aşkın katili
Kızını döven bir baba
Kendini ipe asan mahkum

Son mermisine iç organlarını tanıtan asker
İlk aşkından çekinen küçük çocuk
Berlin duvarında oturan son Nazi
Bolivya'da kurşunların gölgesinde postalını silen Ernesto

Başkasının kavgasına giren
Haksızlık karşısında önce tanrıya,
Sonra kitabına sayıp söven
Ardında tövbe diyen bir kul

Zonguldakta kararan ekmek
Sarıkamışta bir dağ
Ege de ölü bir deniz

Böyleyim ben, birileri anlam vermez,
Çözemediğinden olsa gerek
Anlaşılmayı istemeyen,
Anlamak istediğinin gözlerini dinleyen

Kimine kolay, kimine zor
Kendi içinde defalarca boğulan,
Hiç durmadan aşka yelken açan

Boş ver beni, sesini duymadığım sevgili
Boş ver hayatta eş olarak düşünme beni
Ne lisanım uyar sana, ne adımlarım gelir sokağına,

Düşle beni, düşle aşkımı lakin bu düşler kalsın içinde
Ulaşmaya çalışma bana
Ulaşmak için yorma kendini

Sen adım adım istersin beni
Ben koşar adım uzaklaştırırım seni
Sen vademin dolmasını beklersin
Ben kredi açar taksit taksit tüketirim vaktini

Sen aç kalmış çocuk
Ben başkasının sofrasında meze
Vazgeç sevgili vazgeç benden
Vazgeçmezsen üç vakte kadar yabancı kalırsın özüne
Hiç bir fincan hiç bir fal yar etmez beni sana

Vazgeç kusurlarıma baka baka
Ben kızılcık gibiyim, bakma rengime bakma tadıma
Yoksa acımak zorunda kalırsın aynadaki yansımana
Acıma duygusu asılı kalır bakışlarında

İlyas ATMACA

 

[İlyas ATMACA]

rastgele dedikleri için olsa gerek,
denize düşüp !
sana sarılmak zorunda kaldı aşk...

İlyas ATMACA