femme_fatale
Üye
- Kayıt
- 14 Aralık 2007
- Mesaj
- 56
- Tepki
- 1
AFİŞ SANATININ ÇIKIŞI VE GELİŞİMİ
Güzel Sanatlarda afişin sanatı en çok 19 yüzyılın başında iki ana koşulun bir araya gelmesiyle ortaya çıktı, bir yandan taş baskı sayesinde metinle resim birleşti, çoğaltma olanağı doğdu ve yüzyılın ikinci yarısında renkli taş baskı gerçekleşti; öte yandan afişin gelişmesi, tüketim mallarının toplu üretiminin ve rekabete dayalı ekonominin ilerlemesine bağlı kaldı. Önceleri, kitap resmine yada basın ilanlarına benzeyen afiş, modern sanatla kendi estetiğini yarattı, kısa ve çarpıcı bir metnin yalın ve çekici bir resimle birleşmesi. Manet gibi ressamlarla Gavarni ve Doumier gibi sanatçılar afişe önemli katkıda bulunurlarken Cheret ayrıntıları basitleştirerek net çizgilerin ve yan yana düz renklerin dikkati çektiği renkli, canlı, yenilikçi bir üslup geliştirdi. Bu ilkeler önce Bonnard ya da Toulouse-Loutrec gibi.
Sanatçılarla, sonrada Art Nouveau ve onun uluslararası düzlemdeki değişik temsilcileriyle (Mucha, Amerika, Willim Bradley, Belçikalı Henri ,Van de Velde, Hollandalı Jan Toorop. vb) başarıyla ulaştı. Aşırı süslemeciliğe tepki olarak afişte yalınlık akımı (İngiltere’de Beg garstaff kardeşler [William Nicholson ve James Pryde] Almanya’da Ludwig Hohlwein) ortaya çıkarken Cappiello eğretilemeler, çarpıcı renklerle üslubunu kabul ettirdi.
Birinci Dünya savaşı, kimi zaman anlatımcı nitelikte bir gerçekliğe yol açıyorsa da Sovyet Ekim devrimi ile birlikte oraya çıkan öncü sanatçılar (El Lisitskıy) soyut afişi başlattılar, bunun değişik biçimleri Almanya’da özellikle biçimsel tipografi ve fotoğrafçılık alanlarında Bauhaus tarafından geliştirildi (Moholy-Noğy Joost Schmidt, Herbert Bayer, Jan Tschichold. vb) Arıtmacılık ve kübüzm etkisinin büyük rol oynadığı sert kompozisyonlar. İki savaş arası ürünlerin belirğinliği oldu (Fransa’da Cossandre, Paul colin; Lougot, Jean Carlu Amerika’da Mc Knight Kauffer vb) İkinci Dünya Savaşı John Heartfield’in fotomontajları Ben shohn ya da Carlu’nün kampozisyonları gibi başarılara karşın afişe hiçbir yenilik getirmedi ama sonrasında fotoğraf sanatını büyük bir gelişme göstermesiyle birlikte fotoğrafın en iyi kullanıldığı alan, afişçilerin çalışmaları oldu (İsviçreli Joseph Müller – Brackmann) öte yandan, dizayn alanında görülen çarpıcı gelişme, özellikle, İtalya ve İsviçre’de çoğu kez bir işletmenin estetik proğramından yada bir üründen sorumlu olan tasarımcıları ortaya çıkardı. Daha geleneksem olarak tam ve nesnel canlandırmaya başvurma kimi zaman gerçek üstücülükten düşçü bir atmosfere yada alışılmamış etkiler devralan bir resimlemeyle bir arada görüldü; öte yandan genellikle yoğun araştırmalara konu olan mizah (özellikle İngiltere de) afişte incelikli ve hafif (H. Leupin) ya da saçmalığı vurgulayan bir anlayışla (Savignac) yer aldı; giderek belli bir şiir içerdi (A Franciois, J. M. Falon) Polanya’da 50’li yılların sonundan başlayarak dikkate değer bir afiş akımı ortaya çıktı bu akım, grafik araştırmalarında gerçeküstücü ve anlatımcı mirostan yararlanma olanağını verdi. (Cieslewicz, Lenica, Waldemar, Swerzy) bu çalışmaların etkisi ve grafik dizaynın katkıları Küba’da çok önemli ürünlerin çıkmasını sağladı.
Günümüzde, gündelik yaşamın dekoruyla bütünleşmiş bir öğe olan afiş kimi ünlü afişçilerin (özellikle Milton Gloser) ortaya çıkmasını sağlayan “popart”ta belirleyici bir rol oynadı; öte yandan yeni gerçekçi çizğideki plastik sanatçılar, afişi en temel gereçlerden biri haline getirdiler.
alıntıdır
Güzel Sanatlarda afişin sanatı en çok 19 yüzyılın başında iki ana koşulun bir araya gelmesiyle ortaya çıktı, bir yandan taş baskı sayesinde metinle resim birleşti, çoğaltma olanağı doğdu ve yüzyılın ikinci yarısında renkli taş baskı gerçekleşti; öte yandan afişin gelişmesi, tüketim mallarının toplu üretiminin ve rekabete dayalı ekonominin ilerlemesine bağlı kaldı. Önceleri, kitap resmine yada basın ilanlarına benzeyen afiş, modern sanatla kendi estetiğini yarattı, kısa ve çarpıcı bir metnin yalın ve çekici bir resimle birleşmesi. Manet gibi ressamlarla Gavarni ve Doumier gibi sanatçılar afişe önemli katkıda bulunurlarken Cheret ayrıntıları basitleştirerek net çizgilerin ve yan yana düz renklerin dikkati çektiği renkli, canlı, yenilikçi bir üslup geliştirdi. Bu ilkeler önce Bonnard ya da Toulouse-Loutrec gibi.
Sanatçılarla, sonrada Art Nouveau ve onun uluslararası düzlemdeki değişik temsilcileriyle (Mucha, Amerika, Willim Bradley, Belçikalı Henri ,Van de Velde, Hollandalı Jan Toorop. vb) başarıyla ulaştı. Aşırı süslemeciliğe tepki olarak afişte yalınlık akımı (İngiltere’de Beg garstaff kardeşler [William Nicholson ve James Pryde] Almanya’da Ludwig Hohlwein) ortaya çıkarken Cappiello eğretilemeler, çarpıcı renklerle üslubunu kabul ettirdi.
Birinci Dünya savaşı, kimi zaman anlatımcı nitelikte bir gerçekliğe yol açıyorsa da Sovyet Ekim devrimi ile birlikte oraya çıkan öncü sanatçılar (El Lisitskıy) soyut afişi başlattılar, bunun değişik biçimleri Almanya’da özellikle biçimsel tipografi ve fotoğrafçılık alanlarında Bauhaus tarafından geliştirildi (Moholy-Noğy Joost Schmidt, Herbert Bayer, Jan Tschichold. vb) Arıtmacılık ve kübüzm etkisinin büyük rol oynadığı sert kompozisyonlar. İki savaş arası ürünlerin belirğinliği oldu (Fransa’da Cossandre, Paul colin; Lougot, Jean Carlu Amerika’da Mc Knight Kauffer vb) İkinci Dünya Savaşı John Heartfield’in fotomontajları Ben shohn ya da Carlu’nün kampozisyonları gibi başarılara karşın afişe hiçbir yenilik getirmedi ama sonrasında fotoğraf sanatını büyük bir gelişme göstermesiyle birlikte fotoğrafın en iyi kullanıldığı alan, afişçilerin çalışmaları oldu (İsviçreli Joseph Müller – Brackmann) öte yandan, dizayn alanında görülen çarpıcı gelişme, özellikle, İtalya ve İsviçre’de çoğu kez bir işletmenin estetik proğramından yada bir üründen sorumlu olan tasarımcıları ortaya çıkardı. Daha geleneksem olarak tam ve nesnel canlandırmaya başvurma kimi zaman gerçek üstücülükten düşçü bir atmosfere yada alışılmamış etkiler devralan bir resimlemeyle bir arada görüldü; öte yandan genellikle yoğun araştırmalara konu olan mizah (özellikle İngiltere de) afişte incelikli ve hafif (H. Leupin) ya da saçmalığı vurgulayan bir anlayışla (Savignac) yer aldı; giderek belli bir şiir içerdi (A Franciois, J. M. Falon) Polanya’da 50’li yılların sonundan başlayarak dikkate değer bir afiş akımı ortaya çıktı bu akım, grafik araştırmalarında gerçeküstücü ve anlatımcı mirostan yararlanma olanağını verdi. (Cieslewicz, Lenica, Waldemar, Swerzy) bu çalışmaların etkisi ve grafik dizaynın katkıları Küba’da çok önemli ürünlerin çıkmasını sağladı.
Günümüzde, gündelik yaşamın dekoruyla bütünleşmiş bir öğe olan afiş kimi ünlü afişçilerin (özellikle Milton Gloser) ortaya çıkmasını sağlayan “popart”ta belirleyici bir rol oynadı; öte yandan yeni gerçekçi çizğideki plastik sanatçılar, afişi en temel gereçlerden biri haline getirdiler.
alıntıdır
