Gel seninle koşmaca oynayalım gülüm;
Beni tutma, koşturayım dört nala kızıl atımı.
Bu akşam ağır bir kitap kadar dolu ve sessizim
Bırak beni, bırak da ağlayayım.
Ben koşmacayı doğduğumda öğrendim.
Bir de ağlamayı,
Köy ise bayram etmeyi öğrendi, ben doğduğumda.
Yol kenarında bir ot oldum,
Neşe...