Baski nedir? Baski teknikleri

Arzu ULUIRMAK

Art Director
Kayıt
22 Nisan 2008
Mesaj
993
Tepki
14
BASKI NEDİR ?

Baskı; şekil, yazı, grafik ve resimlerin gerçeğine en yakın biçimde, bir yüzey üzerine çoğaltılarak ve hızlı aktarılması olarak tarif edilebilir.
Günümüzde en çok kullanılan baskı yöntemlerini şöyle sıralayabiliriz ;

TİPO
OFSET
FLEKSO
TİFDRUK (ROTOGRAVÜR)
SERİGRAFİ

Bu yöntemler içersinde Flekso baskı sisteminde son on yıl içersinde büyük gelişmeler kaydedilmiş, trikromik dialı işler bir Tifdruk ve Ofset kalitesinde basılabilmiş ve bu sistemde kalıp hazırlamanın kolaylığı ve esnekliği nedeniyle birçok kaliteli iş basımında Flekso sistem tercih edilir hale gelmiştir.

Tifdruk sistem ise kalıp hazırlamanın pahalı bir işlem olmasından dolayı ancak yüksek tonajlı ve kaliteli işler için uygundur.
Bu iki sistemin karşılaştırılması yapılacak olursa ana hatlarıyla şöyle verilebilir;

Flekso sistemde kullanılan klişenin hassasiyetine bağlı olarak solvent seçimi sınırlıdır. Son yıllarda klişe materyallerinde elde edilen yeni gelişmeler ile kullanılabilen solventler oldukça çeşitlenebilmiştir. Tifdruk sistemde solvent sınırlaması yoktur.

Flekso sistemde transfer önce Anilox'a oradan kalıba ve materyale olacak şekildedir. Oysa Tifdruk'da direkt olarak klişeden materyale transfer vardır. Bu nedenle mürekkebin hazneden materyale ulaşma zamanı Flekso sistemde daha uzundur. Bu süreç içinde mürekkebin kurumadan transfer olabilmesi için mürekkepler Tifdruk mürekkebe göre daha yavaş kuruyacak şekilde formüle edilir.

Anilox : Flekso sistemde mürekkebi istenilen ölçüde kalıba taşıyan merdanenin ismidir. Son yıllarda dia baskılarının flekso sistemde yapılması sebebiyle çok ince anilox merdaneler devreye girmiştir. Anilox merdaneler 60’lık, 120’lik, 200’lük vs. gibi sayılarla anılır. Rakam büyüdükçe anilox üzerendeki tiflerin sıklığı artar, derinliği azalır. Bu nedenle transfer edilen mürekkep filmi inceldiğinden alınan renk şiddeti azalır. Bu tip ince aniloxlar için daha konsantre mürekkepler hazırlanması gereklidir.

Korona : Baskı yapılacak malzemelerin yüzeyinin baskı yapılabilir hale getirilmesi yüzey geriliminin ayarlanması işlemidir. Genellikle PE, PP, PVC gibi malzemeler için 36-38 dyn/cm korona uygulanır. Koronanın yüksek olması da düşük olmaması kadar sorun yaratır.

Bloklaşma : Baskılı işin sıkı sarım, yüksek bombardıman, iki tarafı koronalı malzemeler ve sıcakta bekletilme gibi nedenlerle baskı yapılmamış yüze transfer etmesi ve yapışması sonucunda oluşan, baskının kötü kokmasına da neden olan bir problem.

Laminasyon : İki veya daha fazla malzemenin birbiriyle yapıştırılması işlemine laminasyon adı verilir. Laminasyonun amacı; ambalajın içine konulan gıda maddelerinin bozulmasına neden olabilecek nem, ışık, gaz geçirgenliklerinin azaltarak istenen korunmanın sağlanması ve tüketiciyi cezbedecek albeniyi elde etmektir.

TRİKROMİK BASKI : Basılacak, yazı, şekil, desen siyah beyaz ise, standart ya da özel bir renk taşıyorsa baskının yapımı kolaydır. Klasik yolla fotoğraflanır. Kalıp oluşturulur. Mürekkep haznesine istenen renk konarak baskı alınır. Ancak, basılacak malzeme bir renkli resim ise, ya da baskı işleminde değişik renkler söz konusu ise Trikromi baskı gündeme gelir.

Önce orijinal kopya renk ayırım sisteminde analiz edilir. Sarı, magenta ve mavi renklerin analiz sonucunda hangi bölgelerde ne yoğunlukta bulunduğu saptanır. Bu bilgilerle her rengin ayrı kalıbı oluşur. Bu kalıplar, ayrı baskı ünitelerinde baskı materyali ile temasa geçer. Sıra genellikle önce sarı magenta sonra mavi şeklindedir. Renk ayırımından alınan sonuca göre yoğunluğu farklı tramlar (Noktalar), zemin baskı üzerine tram zemin üzerine zemin baskı şeklinde Trikromi baskı oluşur. Bu esasla harekat ederek en karmaşık renkli zeminler ve sanat eserleri kopyalanabilmektedir. Sadece bu üç renk baskısı ile gri tonlar elde edilemez. Burada seriye siyah ünitesi ilave edilerek sorun çözülür.

BASKI TEKNİKLERİ

Baskı teknikleri basıldıkları kalıba göre isim alırlar. En yaygın kullanılan baskı teknikleri; Yüksek baskı(Tipografi), Düz baskı(Ofset), Çukur baskı(Tifdruk) ve Elek baskı(Serigrafi) dir.

1) Yüksek Baskı (Tipografi) : Yüksek baskı sisteminde, kâğıda baskı yapan kalıp yüzeyi, baskı yapmayan "boş" bölümlere oranla daha yüksektir. Yüksek baskı sisteminde, kalıp olarak kullanılabilen el dizgi, makine dizgi, çinko klişe ve fotopolimer klişelerin baskı yapan ve yapmayan kısımları arasındaki yükseklik farkından dolayı sisteme "yüksek baskı sistemi" adı verilmiştir.
Endirekt Tipo baskı (Letterset)
Letterset baskı sisteminde kalıp olarak metal veya fotopolimer klişeler kullanıldığı için bu sistemi "yüksek baskı" sistemi olarak kabul etmek gerekir. Bu sistemde klişeden kauçuğa, kauçuktan kâğıda baskı gerçekleştirilir.
Mikroskopla büyütüldüğünde, bazı harf kenarlarının keskin ve siyah fakat ortaya doğru giderek zayıfladığı görülür. Bu görüntü tram noktalarında mevcut değildir. Noktalar, ofsete oranla daha keskin, net ve tam siyah olmasına rağmen düz tonlar ve zemin baskıları ofsete göre pek muntazam değildir.

Flekso baskı (Anilin veya Lastik Baskı)
Flekso baskıda lastik veya cyrel, APR gibi fotopolimer flekso kalıpları ile baskı yapılır.
Flekso baskıda nokta kenarı ve merkezi arasındaki koyuluk farkları tipo baskıdaki gibidir. Hatta flekso baskıda sıvı mürekkep kullanıldığı için bu fark bazı hallerde tipo baskıdan daha belirgindir.

Flekso baskı makineleri rotatif olup bobin kâğıt veya plastik folyeler üzerine baskı yaparlar. Kullanılan kalıp yakın zamana kadar sadece lastik olduğundan bu baskıya "Lastik baskı" da denmektedir.

Flekso baskı makinelerinde boya haznesi içinde dönen verici merdane, boyayı, tramlı merdaneye verir, tramlı merdane, kalıp kazanına aktarır. Kalıp kazanı, baskı kazanı ile temas ederek aradan geçen kâğıt veya folyeye baskı yapar.

2) Düz Baskı (Ofset) : Suyun mürekkebi itmesi esasına dayalı olarak çalışır. Orijinalden çekilen filmin görüntüsü, ışığa hassas ofset plakasına aktarılarak, kalıp hazırlanır. Kalıp yüzeyindeki basan ve basmayan bölümler aynı yükseklikte olduğu için, bu baskı sistemine "Düz Baskı" denmektedir. Düz baskı makinelerinde 3 kazan mevcuttur : Kalıp Kazanı, Kauçuk Kazanı, Baskı Kazanı.

Düz baskıda kalıp kazanındaki şekiller, kauçuk kazana geçer ve basılacak kâğıt, kauçuk kazan ile baskı kazanı arasından geçerken baskıyı alır.

Düz baskıda, kâğıt arkasında forsa izi görülmez. Ofset noktalarının tüm alanı aynı koyuluktadır. Nokta kenarları biraz zayıf ve hafif tırtıllıdır.

Işık baskı (jelatin baskı)
Işık baskı, ofset gibi bir düz baskı sistemi olmakla birlikte tram noktalarının olmaması yüzünden hem ofset ve hem de diğer baskı sistemlerinden ayrılır. Açık tonlara lüple bakıldığında küçük boya zerrecikleri görülür, fakat bilenen anlamda tram noktası görülmez. Işık baskı örneği, daha çok bir fotoğrafa benzetilebilir. Boya zerreciklerini üzerinde bulunduran jelatin grenleri 500' lük tram inceliğindedir. Orijinale en yakın baskı kalitesi ışık baskı ile alınır. Fakat bu baskı sisteminde yazı ve çizgi basılmaz.

3) Çukur Baskı (Tifdruk) : Yüksek baskının tam aksine basılacak kalıp çukurdur. Boya(Mürekkep) çukurlara dolar. Fazla boya rakle ile sıyrılır ve baskı yapılır.
Çeşitli tifdruk baskı sistemlerinin resim baskı görüntüleri değişiktir. Hepsinin ortak özelliği ise yazıları tırtıllı basmalarıdır. Bunun başlıca nedeni yazılar için tram kullanmak zorunda olmalarıdır. Yazılar için tram kullanılmayan tek tifdruk silindiri elle kazınan silindirlerdir. Yazılar için tram kullanma zorunluluğunun nedeni, çukurlara dolan boyanın nokta sınırlarını teşkil eden çizgiler tarafından tutulması yani boyanın akmasının önlenmesidir.

Klasik tifdruk
Çukurların derinliği değişik fakat çapları aynı olan tifdruk baskı sistemidir. Bu sistemde orta tonlar ve açık tonlar lüple tetkik edilirse tipik, aynı büyüklükteki kare noktalar görülür. Aynı büyüklükte olan bütün noktaların tonları, derinlik farkından dolayı boya miktarına göre değişir.

Koyu tonlarda, kâğıda basılan yoğun miktardaki boya (çok renkli işlerde) çukurların sınır çizgilerini kapattığından, detay kaybı olur. Klasik tifdrukta üç renkte elde edilen resim ton değerlerinin doygunluğu, diğer baskı sistemlerinde ancak 4 renkte elde edilebilir.

Gravür tifdruk
Elektronik silindir kazıma makineleri ile hazırlanan silindirlerin baskıda verdiği noktalar özellikle orta ton ve açık tonlarda elips biçimindedir. Nokta kenarları pek net değildir. Bu belirtiler silindirin gravür makinesinde hazırlandığını gösterir.

Yarı ototipi tifdruk
Bu baskı sisteminde çukurların çapı da derinliği de değişkendir. Yarı ototipi tifdrukta açık tonlardaki "İğne ucu" tabir edilen noktalar yuvarlaktır. Orta tonlarda ise kare şeklindedir. Fakat karelerin köşeler hafif yuvarlaktır.

Ototipi tifdruk
Bu baskı sisteminde çukurların derinliği aynı fakat çapları değişkendir. Klasik ve yarı ototipi tifdruk kadar sık kullanılmaz. Açık ve koyu tonların baskısı pek başarılı olmaz. Çoğunlukla folyelerin üstüne ambalaj baskısında uygulanır.

4) Elek Baskı (Serigrafi) : Bu sisteme elek baskı denilmesinin sebebi baskı kalıbı olarak sentetik veya ipek bez kullanılmasıdır. Bu bez, iplikleri arasında ince deliklere sahiptir. Elek üstündeki boya, lastik bir rakle ile bastırılarak sıyrıldığı zaman, deliklerinden geçer ve alttaki kâğıda baskı yapar.

Serigrafide öncelikle elek bir çerçeveye gerilir. Ön ve arka yüzüne özel bir solüsyon sürülür. Kuruduktan sonra, tramlı pozitif film yerleştirilir ve vakum altında pozlandırılır. Pozlanan bölgeler sert, pozlanmayan kısımlar yumuşaktır. Daha sonra tazyikli su ile banyo yapılarak elek yüzeyinden ayrılır. Böylece basması, yani boyanın geçmesi gereken saha boşalmış olur. Elek üzerinde, gerekiyorsa düzeltme yapılır. Sonra sertleştirme banyosundan geçen veya özel lakla kapatılan kalıp baskıya hazır duruma gelir.

Elek baskıda, kalın bir boya tabakası dikkati çeker. Diğer baskı sistemlerinde 3 mikron kalınlığında olan boya tabakası elek baskıda ortalama 20 - 30 mikron kalınlıktadır. Serigrafi ile kâğıdın dışında mukavva, cam, tahta, fiberglas gibi malzemelere, ayrıca 3 boyutlu hemen her cins materyale baskı yapılabilir.

DİĞER BASKI SİSTEMLERİ

Kumaş baskısı
Tekstil sanayiinde, kumaş baskısı için imal edilen özel baskı makineleri vardır. Kumaşların baskısı için başlıca iki sistem uygulanır :
a) Serigrafi kumaş baskısı : Basılan renk sayısı kadar kalıp hazırlanıp makinenin kalıp ünitelerine peş peşe bağlanır. Bobin halindeki kumaş belli bir hızda hareket eder. Baskı anında kumaş bobini bir an durur. Elekler kumaş üzerine iner. Rakle, boyayı elek boyunca çeker. Elekler kumaş üzerine iner. Elekler yukarı kalkar ve kumaş bir serigrafi kalıbının eni kadar ilerler ve tekrar baskı yapılır. Baskıdan sonra kumaş kurutma tünelinden geçerken kurur.
b) Tifdruk kumaş baskısı : Tifdruk kumaş baskısında kalıp olarak üzeri bakır kaplı çelik silindirler kullanılır. Baskı için, bobin kumaş basan özel tekstil tifdruk makineleri kullanılır. Kumaşa basılan desenlerin önce raportları hazırlanır. Raport, bir deseni meydana getiren ve devamlı tekrarlanan parçalardır. Bu parçalar bir kez hazırlandıktan sonra çoğaltılır ve birbirleriyle monte edilir. Bu montajdan tifdruk silindiri hazırlanır. Desen, silindirde sonsuz yani başlangıç ve bitiş noktaları belirsiz olarak yer alır.

Teneke baskı
Teneke baskı makinesi, tabaka ofset makinesine benzer prensipte çalışır. Tenekeler tabaka olarak makineye verilir. Asıl baskıdan önce çoğunlukla beyaz boya ile "astar baskısı" yapılır. Kullanılan boyanın ısıya ve ışığa dayanıklı olması, kolay kuruması, suya, yağlara dayanıklı ve örtücü nitelikte olması gerekir.
Baskı için kullanılan tenekeler ise temiz ve pürüzsüz olmalıdır. Baskıdan sonra, baskı makinesinin sonundaki uzun kurutma tünelinden geçen tenekeler, kuruyarak istife gider.

Yaldız baskı
Az tirajlı işler için toz yaldız baskısı yapılır. Gümüş için beyaz, altın yaldız için ise sarı yaldız kullanılır. Kâğıt önce verniklenir. Vernik kurumadan önce, toz yaldız pamuk veya tampon ile fazla bastırmadan sürülür. Sonra kâğıtlar kurumaya bırakılır.
Toz yaldızdan başka sıvı yaldız ile de, ofsette yaldız baskı yapılabilir. Bu baskı için özel yaldız boyası, özel yaldız kalıbı gereklidir. Ancak bu baskı ile sağlanan parlaklık toz veya "varak" yaldızın yerini tutmaz.
Varak yaldız baskısı tipo sistemi ile uygulanır. Baskı özel yaldız makinesinde yapılır ve yaldız, bobin şeklindeki selofan üzerindedir. Belirli bir sıcaklık altında kâğıda pres edilerek geçirilir. kumaş bir serigrafi kalıbının eni kadar ilerler ve tekrar baskı yapılır. Baskıdan sonra kumaş kurutma tünelinden geçerken kurur.
 

mincekara

Üye
Kayıt
30 Ocak 2011
Mesaj
8
Tepki
0
Sn Arzu hanım;
Bu siteye biraz evvel üye oldum ve yazılara şöyle bir kısaca bakabildim.Tebrik ederim gayet açıklayıcı ve güzel yazı hazırlamışsınız.beni mazur görürseniz küçük bir düzeltme ihtiyacı hisettim.(Sadece bu üç renk baskısı ile gri tonlar elde edilemez. Burada seriye siyah ünitesi ilave edilerek sorun çözülür.)üç renkle ideal gri basılabilir fakat ekonomik olmaz.Çünkü CMY Pİgmentleri pahallı K Carbon Black en ucuzudur.
Saygılarımla
Mehmet İncekara
 
Kayıt
3 Ağustos 2009
Mesaj
607
Tepki
74
Mehmet Bey,
Öncelikle hoşgeldiniz.

Konuya yaptığınız odaklanma, dikkatimi çekti.

Fakat, Arzu Hanım'ın konuyla ilgili "Sadece bu üç renk baskısı ile gri tonlar elde edilemez. Burada seriye siyah ünitesi ilave edilerek sorun çözülür" saptamasına yaptığınız itiraz yüzünden benim de size itirazım var.

1-Öncelikle, buradaki "gri tonlar" kavramı ile, siyahın tonları ifade edilmektedir sanıyorum. Buna %100 siyah da dahildir.

2-CMY renk uzayı, teorik olarak, bu renklerdeki boyaların karışımı ile bütün renkleri elde etme iddiasındadır. Yani CMY boyaları ile (adı üstünde, three-chrome) üç rengin karışımı her renk basılabilmelidir.

Fakat, ne yazık ki, bu teoride kalmaktadır. Pratikte ise CMY boyaları, bütün renkler elde edilememektedir. Her üç rengin %100 oranındaki karışımı siyah rengi uygulamada verememektedir.

Siyaha yakın, ama tam siyah değil.

Öte yandan, gri tonlar açısından da, yani %100'ün altındaki siyah tonlar açısından da gri skalayı tam olarak elde etmek zordur. Çünkü baskı tekniğinde renklerin baskı sırası, oldukça önemli bir konudur. Örnek verecek olursak, özellikle nokta değeri yüksek tonlarda, her renk için aynı renk yüzdesi olduğu halde, renklerini basılma sırası yüzünden (demek ki özellikle kağıdın baskı malzemesi olarak kullanılması durumunda) ilk basılan renklerin kağıdı doyurması nedeniyle belli bir renk hakimiyetini oluşturduğu rahatlıkla söylenebilir. Üstelik bu konu sadece siyah için değil, diğer renk çiftleri için de söz konusudur. Örneğin %100 kırmızı (bayrak kırmızı) için sarı ve magenta için %100'er tonlar kullanmanız gerektiği halde, sarının önce basılması veya magentanın önce basılması, farklı kırmızılar oluşturacaktır. Aynı konu, yeşiller ve morlar için de geçerlidir.
Her ne kadar, bu durum, baskı operatörünün forsa ayarı ile mekanik olarak, nem-boya ilişkisine müdahalesiyle de kimyasal olarak çözümlemeler getirilse de, sonuç olarak her iki (veya daha fazla) yöntem, nokta yapısına zarar vereceği açıktır.

3- CMY uzayındaki bu sorun yüzünden, üç rengin üst üste gelmesi ile ortaya çıkan grilerin yukarıda bahsettiğin gerekçelerle kirlenmesini engellemek için, gri olması gereken yerlerin her üç renkte de açılarak, bunun yerine siyahın basılması ile temiz, rafine siyah tonları elde edilir.
Fakat bu ton açma işlemi, her renkte tamamen oyularak yapılmaz. belli bir ton bırakılarak "üzerine" siyah basılır.

Zaten bu ton miktarı, ICC renk ayrım profillerini oluşturur.

Her baskı atölyesinin, çeşitli gerekçeler yüzünden (boya skalası, kağıt çeşidi, baskı çeşidi vs.) farklı ICC profilleri kullandığı görülmektedir.

Sonuç olarak, siyah rengin kullanılması, sizin iddianızdaki gibi, siyah mürekkebin elde edildiği karbon siyahı adlı kimyasalın ucuz olması yüzünden değildir. Gerekçe, tamamen gerçek renklere, daha temiz gri tonlara ulaşma iddiasıdır.

Eğer, deneme amaçlı olarak bir fotoğrafı iki şekilde renk ayrımı yaparak, yani birincisi belirli bir ICC profili kullanarak oluştururarak, (hatta phoshop'ta kendi belirleyeceğiniz bir GCR veya UCR formatı ile), ikinci olarak siyah tonları oluşturan kısımlardaki siyahı tamamen kaldırarak yerine siyahı basarak iki ayrı görünümü aynı anda basın. Veya bastırın.

Bu deney size konuyu daha iyi açıklayacaktır.

Başarılar dileğiyle.
Tuncer ÖZKAN
 

mincekara

Üye
Kayıt
30 Ocak 2011
Mesaj
8
Tepki
0
Tuncay Bey,

Teşekkür ederim.Konuya girmeden önce açıklamak ihtiyacı duydum.Ben grafik tasarımını hiç bilmem,Amacım kimseyi kırmak değil.Fakat insanlar tam doğru olmayan bir şeyi okuduklarında hafızalarında o şekilde kalıyor.
Ben bu sebeple Sn Arzu hanımın yazısına ufak bir ilave yapmayı uygun buldum.Sizin itirazınızı da saygıyla karşılıyorum.Ama nasıl yapıldığını da anlatmak istiyorum.Lafı biraz uzatırsam beni mazur görün.

1- Öncelikle, buradaki "gri tonlar" kavramı ile, siyahın tonları ifade edilmektedir sanıyorum. Buna %100 siyah da dahildir

Doğrudur.

2- CMY renk uzayı, teorik olarak, bu renklerdeki boyaların karışımı ile bütün renkleri elde etme iddiasındadır. Yani CMY boyaları ile (adı üstünde, trichrome) üç rengin karışımı her renk basılabilmelidir.

Ne yazık ki, her renk CMY ile elde edilemez. Sadece CMY renklerinin kapsadığı renk uzayı (gamut) basılabilir. Daha büyük renk gamutu için quadrochrome, hexachrome ya da daha fazla renk ile çalışmak gerekir.

Fakat, ne yazık ki, bu teoride kalmaktadır. Pratikte ise CMY boyaları, bütün renkler elde edilememektedir. Her üç rengin %100 oranındaki karışımı siyah rengi uygulamada verememektedir.

CMY ile siyahı ve tonlarını tam olarak alabilir, bunu da spektrofotometre ile ölçüp kanıtlayabilirsiniz. Eğer alınamıyorsa, ayar ve kalibrasyonlarınız hatalıdır. Genellikle C M Y renkleri eşit miktarda basıldığında ortaya kahverengi bir renk çıkar. Bunun sebebi doğada saf pigment olmayışıdır. Yani Magentanın içinde Cyan ve Yellow vardır. Cyanın içinde Magenta ve Yellow vardır.Yellow un içinde de Cyan ve Magenta vardır. En Saf pigment Yellow dur. Pigmentlerin renk saflık hatasına Hue error denilir ve spektrofotometre ile ölçülebilir.

CMY renklerinden alınan gri tonlarını da siyahtan alınan gri tonları gibi almak artık sadece teoride değil pratikte de mümkündür. Eskiden kullanılan, ve hala da bir sürü pratik kolaylık sağlayan dot gain (TVI) eğrileri kullanarak hazırlanan kalıplar ile (klişe, silindir, vs) yapılan baskılarda grinin her tonunu siyahtan oluşan tonlar gibi almak mümkün değildi. Ancak, IdeAlliance, First 4.0, GraCOL gibi renk yönetimi ve baskı standartlarının (ve enstitülerinin) bugün desteklediği ve yurtdışında standart hale gelmiş olan G7 sistemi ile CMY ile her tonda naturel gri alabilirsiniz. Bunu bizzat hem flexo da hem de gravür (tiefdruck) baskılarımızda kullanıyoruz. Bu sistemde her renk için sabit bir TVI eğriniz olmadığı için grinin her tonu için ayrı bir curve değeri ile nokta yapınıza hakim olabiliyor, sabit renk şiddeti, hue ve chromada her zaman aynı sonucu alıyorsunuz. Bu nedenle, G7 compensation eğrileri ile CMY renklerinden her tonda ideal griye ulaşmak mümkündür. GraCOL G7 standart ve açıklamalarını google dan bulabilirsiniz.Bu ve buna benzer konularda okul eğitimli ve ingilizce bilen grafiker arkadaşları bünyemize alıp hem onlara hem kendimize faydalı olmaya çalışıyoruz.Fakat sabırlı ve meraklı gençler bulabilmek pek kolay değil.

Saygılarımla
mehmet incekara
 

Arzu ULUIRMAK

Art Director
Kayıt
22 Nisan 2008
Mesaj
993
Tepki
14
@mincekara

Mehmet Bey, Tuncay bey olabildiğince anlatmış aslında söylenebilecek çok şey yok, siz konunun dışına çıkmışsınız bence, bu kadar uzun anlatıp yeni arkadaşların kafasını karıştırmayada gerek yok, yukarıda herşey açık, gri tonlara gelince anlaşılabilir bir şekilde özetleyeyim.

siyat renkten elde edebileceğiniz toplam 99 adet gri ton vardır. Peki ya cmyk renklerinden oluşturabileceğiniz kaç tane gri renk vardır. Ben sayamadım. Kaldı ki bu işe yıllarını vermiş bir grafiker ayrıyettende bir matbaacı kızı olarak, tecrübelerime dayanarak şunu söylemeliyim. Gri tonlardan verim almak istiyorsam ve o iş tek renk siyah basılmak zorunda değilse asla siyahın tramını kullanmam. Sizde bu işte bilgili bir birey olarak buna itiraz etmezsiniz zaten. Hatta bazen elimdeyse trigromidende çıkmasın 5. renk olarak tire basılsın derim ve alırım boyaları önüme kendi parmaklarımla hazırlarım boyayı cmyk renklerini karıştırarak :)

Saygılarımla.
 
Yukarı Alt