Her Şehirde Çalışmayı Göze Almış Bir Grafiker...

[Grafixit]

Hüzünlü bir aşk hikayesi gibi bu.

Biriyle yaşadığınız bi ilişkiden enkaz halinde çıktığınızda bir daha aşık olmamaya yemin edersiniz ya onun gibi birşey.

Benimkiside meslek aşkı...

Bu aşk 10 yıl önce başladı. Grafik tasarım nedir bilmezken lise yıllarında tanıştım onunla. Başlarda sadece küçük bir heyecandı benim için. Corel programında ufak tefek kartvizitler yaptığımda ve birilerinin beğenisine sunduğumda mutlu oluyordum. Gözlerimi her kapatışımda daha fazla neler yapabilirim ne verebilirim bu mesleğe diye düşünüyordum. Lise hayatım ve okuduğum bölüm Grafik Tasarım olduğu için; hiç ayrılmadım onunla hep beraberdim. Lise ve staj dönemleri bitti. Staj döneminde grafikerliğin zorluklarını biraz öğrenmiştim ama daha tam gözüm açılmamıştı. Çünkü bu iki kişilik bir ilişki değildi arada bilgisayar ve programlardan ayrılmak zorunda kalıyordum. Çünkü bir grafiker sadece grafiker değildi(officeboydu,çaycıydı,temizlikçiydi) İlk başlarda tecrübesizliğime verdim olacak şeyler dedim çünkü daha tam bilmiüyorum biranda yükselmek olmaz yerleride süpürmek gerekiyor demekki dedim.

Daha sonra üniversite yılları başladı Muğla üniversitesi Muğla Meslek Yüksekokulu Tasarım Basım ve Yayıncılık bölümüne yatay geçiş yaptım. Burda herşeyin biraz daha farklı ve zorlu olacağını biliyordum. Bilgisayar Destekli grafik derslerinde arkadaşlarım internette gezinirken ben program öğrenmeye devam ettim kendimi geliştirdim. daha sonra bi reklam ajansının ilanını gördüm bu benim için büyük bir fırsattı. Gidip hemen değerlendirdim. Çok ii bildiğimi sandığım mesleğimi aslında hiç bilmediğimi öğrendim. İş hayatının farklı olduğunu okulda öğrenilen şeylerin sadece teorikte kaldığını işyerinde pratik bilgi gerektiğini öğrendim. Ancak yinede işe alındım ve görüp görebileciğim en ii işletmeci,arkadaş ve patronu orada gördüm. şu anki zeminimi onun sayesinde hazırladım. Daha sonra maddi imkansızlıklar yüzünden Üniversiteyi yarıda bırakmak zorunda kaldım.

Daha sonra askerlik hayatı burdada mesleğimden hiç ayrılmadım. Askerliğimi deniz kuvvetleri Komutanlığı Basım Yayım Müzeler Şube Müdürlüğü'nde grafiker olarak yaptım. Mesleğimin en zor dönemlerini burda geçirdim. Mükemmel bir baskı altında mesleğimi icra ettim ama hiç pes etmedim. Sürekli yeni şeyler öğrendim.

Askerlikten sonra hayat ve mesleğim adına herşeyim tamamdı. cebimde kocaman umutlarla oradan çıktım. Artık herşey daha güzel olacaktı. En azından verdiğim emeklerin karşılığını alabilecektim. İlkönce sevdiğim kızla nişanlandım evlilik için para gerekiyordu ama sorun değildi ben işimi bilen bir Grafikerdim. Yüsek maaşlarla bir yerde çalışır biriktirebilirdim. hem grafikerlik aranılan bir meslekti girdiğim işyerinde garantim olurdu. Diye düşündüm. Ama çok çok yanıldığımı Kafamdaki miktarın çok çok altında ücretler teklif edildiğinde ve işine gelirse çalışırsın dendiğinde anladım. ben herşeyi yalnış anlamıştım. Mesleğime olan aşkım karın tokluğuyla doğru orantılıydı. hem lise staj döneminde yaşadığım şeyleri tekrar yaşamak zorundaydım. Çünkü grafikerlik sadece grafikerlik değildi.

Şu anda başta yazdığım gibi hayal kırıklığına uğramış bir enkazdan farksızım ve bir daha aşık olmamaya yemin etmek üzereyim. Mesleğinde başarılı bir Yıldız(grafiker) daha kaymak üzere umarım işverenler grafikerliğin sadece grafikerlik olduğunu anlarlar birgün...

Teşekkür Ederim
Ümit Çetiner

 

[scuba_67]

Katiliyorum sana dostum

 

[hnf_34]

O kadar haklısın ki, her grafikerin karşılaştığı bir durum bu malesef. Kıymeti bilinmesi gereken bi meslek ama öldürüyorlar..

 

[sevgimine]

Mükemmel bir yazı paylaşmışssınız. Gerçekten haklısınız. Bu yazıdan ibret almamız gerekir bence .Ki ben azda olsa almış oldum . Bende lise son sınıf Grafik Tasarım okuyorum. Gerçekten okul yıllarımızda gösterilen konular,dersler hepsi basit teorik şeyler. Ben staj görüyorum bu sene evet gerçekten zor ve emek isteyen bir meslek. Ve ben şuna ininıyorum her zaman AZİMLE İSTEDİKTEN SONRA zor diye birşey yoktur. İNŞALLAH hepimizin hakkında hayırlısı olur . . .

 

[Zerdem]

Sitede bir kaç yerde daha gördüm buna benzer düşünceyi. Buradaki insanlar mesleğine fazlasıyla bağlı. İki afiş tasarlayıp, bir kaç kartvizit hazırlayıp grafikerim ben diyenlere düşman gözüyle bakıyorlar. Bunun mesleklerinin küçümsenmesiyle alakası olduğunu sanmıyorum. Farklı bir şey bu. Ama mesleğine karşı bu kadar sevgisi olan ve bunu tuhaf tuhaf(benim pek görmediğim) yollarla ve cümlelerle dile getiren insanları görünce neden, bilmiyorum ama tuhaf bir mutluluk oluşuyor içimde. Gavur kadar iyi olamayız muhtemelen hiç bir teknoloji dalında... Ama bizi hiç bir zaman geçemeyecekleri duygular arasında bu aşk...

Ben aşkınızdan vazgeçmemeniz taraftarıyım. Beni yanlış anlamayın ama yılların ustaları bile kendine bu kadar değer biçmezken sizin kendinizi bu kadar değerli görmeniz... Bu tecrübeler aslında gerçeğin böyle olmadığını anlamanıza yardımcı olmuş, bu güzel bir şey. Değerinizin sandığınız kadar çok olmaması, değersiz olduğunuz anlamına gelmez. Aksine şuan ki değerinize emek harcayarak sahip olduğunuzu ve daha fazlasını barındırabilecek bir potansiyeliniz olduğunu ve bunu hakkettiğinizi gösterir diye düşünüyorum...

Yazının üzerinden bir sene geçmiş. Hala buralarda mısınız, bilmiyorum. Ama inşallah hayalini kurduğunuz güzelliklere sahip olur, aşkınızı tüm içtenliğinizle yaşarsınız.

 

[Refleton]

Sanat ve meslek aşkı diye ben buna derim, emiğinize sevginizi katarak çalıştığınızı ancak aynı kilimi dokuyan bilir
Çok güzel bir yazı olmuş tebrik ederim okudukça duygulandım diyebilirim, bende grafik ve Photoshop!u çok seviyorum ne derece olduğumu bile bilmiyorum ama tek bildiğim çok seviyor olmam, mesleğimin uzaktan yakından alakası bile olmaması benim için çok özücü olsada en azından birilerine olan oranda şanslı olduğunuzu unutmayın

 

[farukcagla]

@Grafixit

Sayın Ümit bey,
Yakındığınız konularının tek çözümünün grafikerlerin birlik, beraberlik ve dayanışma içine girmesi olduğunu hiç düşündünüz mü? Çarenin; grafikerlerin haklarını savunmak için tek yumruk olma bilincine kavuşmaları olduğunu size daha önce söyleyen oldu mu?

 

[grafikerdal]

Arkadaşım aşkı bile bir tasarımcı yarattı. Bu anlattıklarında senin reklamın gibi. Dram haline getirmek çözüm değil. Bende bıraktım. Ama taktir edersinki tekrar başlayabilirim. Bu iş bizlere daha farklı mesleklerin sırrınıda veriyor. Sadece merak... Bazen yerinde pes etmek bence kazanmaktır. Farklı yollarıda denemelisin!

 

[Grafixit]

Arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim yazdıklarınızdan dolayı. Eminim ki bu durumları yaşayan tek ben değilimdir. Birçok kişi bu tarz şeylerle karşılaşıyor. ben yazdıklarımla herkesin duygularına tercüman olmak istedim...

 

[Günay YUNUS]

İçtenliğiniz için şahsım adına teşekkürlerimi sunarım...