Yok olan seyyar lezzetler...

danisman

Consultant
Kayıt
27 Nisan 2009
Mesaj
1.504
Tepki
30
Neden olmasın Burçin Hanım, elbette ki olabilir...

Burak Bey, yaşlanmak insanoğlu için kaçınılmaz bir şey, zaman yerinde durmadığına göre, evet, herkes yaşlanıyor...
 
Kayıt
28 Ağustos 2008
Mesaj
137
Tepki
5
neyseki bizler bu güzellikleri yaşayabildik yani zengin sayılırız daha yeni nesillere göre...
 
Kayıt
9 Eylül 2008
Mesaj
1.562
Tepki
25
yazınızı sabah okumama rağmen teşekkürlerimi iletme fırsatı bulamamıştım...
inanın sesli sesli okudum ki eşimde duysun diye büyük keyif aldık. Hemen ben bunların arasından sadece pamuk şekerini biliyorum dedim elma şekeri bile almadım görmedim daha doğrusu hemen çocukluğum aklıma geldi küçük bakkallarda leblebi tozu vardı (sakın çorumlu oluşum aklınıza gelmesin :) her yerde olduğunu biliyorum ) birde adı bıdık diye minicik çok güzel küp şeklinde bir kutu ve içerisinde renkli oyuncak emzik ve balık vardı. erkekler bilye toplardı kızlarda emzik bakın nerelere götürdünüz beni...
keyif alarak okudum ozan bey çok teşekkürler...
 

berhanali

Üye
Kayıt
3 Ağustos 2009
Mesaj
1
Tepki
0
Merhabalar,
belki de kaybedilen, farkına varılmadan yaşanılan, fark edilince de geçmişin anılarımı bizleri bu denli etkileyen?

Kim bilir? Bazen düşündükçe, aklıma küçüklüğümde yaşadıklarım veya toplum olarak yaşadıklarımızı günümüz yaşantısında bulamadığımdan, bizleri ürkütüp ötekileşmekten ziyade çekimser ve tepkisizleştirmiştir. Paylaşımdan gelip, tekil ve bencil bir hayat içerisinde yer bulamayışımız daha doğrusu bencilikle olamayacağımızdan dolayı bu denli özenti ve hasret çekmekteyiz.

İşte bu seyyar satıcılarımız da hayatımızın o an kalıcı renklerinden ve bulundukları yerlerde ki gereksinimlerimizdi. Bizler olmasaydık onlarda olamayacaktı.

Şu an yaşantımıza baktığımızda maalesef ki kaybedilen çok değerlerimiz mevcut, lakin her kuşak kendi değerlerinden bahseder ve kayıplarını anımsar. Sanırım bizler doya doya, bile bile ne çocukluğumuzu ne de gençliğimizi yaşayabildik.

Hani derler ya onlar çocukken büyüktüler. İşte biz sanırım çocukken büyüktük veya olmak zorunda kalmıştık. Bazen hatıralarım arasında ki ihtiyaçlarımla karşılaştığımda bir iç çekip bunlar bizim çocukluğumuzun ürünleriydi demeden geçemiyorum. İşte o anı değerlendirerek özlemimi gidermeye çalışıyorum.

Bizleri yazısıyla gerilere götürüp, hatıralarımızı canlandıran Ozan beye teşekkürler.
 
Yukarı Alt